Por unha vivenda digna!

Ufff, estou derreado... Catro horas e pico de manifestación, con cargas policiais e algunha carreira. Unha manifa movidiña, iso seguro.

Dende o comezo notábase moita animación na xente, seriamos unhas 20.000 persoas. A manifestación sucedeuse sen incidentes con berros de:

• ¿Que pasa? ¿Que pasa? Que no tenemos casa.
• Espe, Espe, Especulación.
• O-cu-pa-ción, ocupación...
• Vosotros también estáis hipotecados (en referencia á xente que non estaba na manifestación)
• No nos mires, únete (ídem)
• Queremos un pisito, como el del principito
  
• Outros

Cara ás sete da tarde coido que xa estabamos empezando a invadir rúas que non estaban previstas no percorrido. A policía estaba a nos pastorear como ás cabras levándonos por onde querían. Xa de noite, en Atocha, decidimos plantarnos. Eramos xa tan só uns 3.000. Fixemos unha sentada e coreáronse distintos berros coa policía endiante:

• Lo llaman democracia y no lo es...
• Sin cocaína no sois nada (referencia á policía)
• Estas son nuestras armas (erguendo as mans cando a policía fixo o amague de sacar as porras)
• Outros

Seguimos invadindo rúas até que nun sitio (non sei onde) estabamos a cortar o tráfico e seguindo a un compañeiro a policía colleu a un e o detivo diante miña. Eu escapei pero dende entón non volvín ver ós meus compañeiros. Jaco, se estás a ler esto dá sinais de vida.

Logo seguín camiñando rúas arriba tentando buscar os compañeiros, mentres os manifestantes tiraban contedores á rúa para impedir unha posterior carga dos coches da policía. Cando chegamos arriba da rúa conseguín situarme (Metro La Latina) e alí foi onde houberon os maiores incidentes. Ó non dar atopado ós meus compañeiros e debido a hora que era (as 21:20, comezara ás 17:00) decidín coller camiño da casa.


Bandeiras


Pancartas
Sentada en Atocha
Sentada diante da policía