Para escribir sobre o tema de hoxe teño que andar con tino, se non quero acabar no xulgado, xa que vou falar da SGAE (Sociedad General de Autores Españoles). Así que non vou dicir que é unha mafia, non. É unha sociedade sen ánimo de lucro, aínda que dentro, na súa rede, a meirande parte de sociedades si que teñen ese ánimo.
Esta sociedade que actúa baixo amparo dos partidos políticos, é coñecida pola súa falta de vergoña. Exemplifico: ó dono dun local que pinchaba música Creative Commons (é dicir, libre de dereitos de autor) a SGAE mandoulle un par de detectives. Días despois tiña no xulgado unha demanda para pagarlle a dita sociedade 2.391 ouros. Tras meses de litixios o dono quedou exento de pagar.
Máis excéntrico se cabe é o caso seguinte, protección de datos expedientou á SGAE por gravar sen permiso unha voda, para presentar a gravación ante un xuíz e recadar os dereitos de autor da música. E é que en plan “camorra” napolitana, a SGAE infiltrara un detective para gravar ós asistentes mentres bailaban.
Mais se cadra o peor de todo é que lles estamos enchendo os petos ó comprar DVD, CD, MP3, escáneres... O canon que se adxunta a estes produtos pagámolo por piratear, sen sequera facelo (u-la presunción de inocencia?), cobra por un feito que non pode demostrar que vaiamos facer, e que aínda máis, é legal (mentres non pirateemos con ánimo de lucro). Así pois as empresas ou a propia administración que utilizan inxentes cantidades de CD ou DVD para gardar información, han pagar gran cantidade de diñeiro en concepto de canon por exercer o seu dereito á copia privada. Este diñeiro non sabemos exactamente onde vai parar, pero algo se intúe, debido ós cada vez máis numerosos inmobles, incluíndo un en construción en Santiago de Compostela con pedra do país e orixinal arquitectura (vamos, unha pasta).
Ante esta inxustiza xa hai 1.500.000 sinaturas contra o canon. Non son poucas.
1 comentário:
Como decía o cura aquel, hai que joderse e amar a Cristo...
Enviar um comentário