Día das Letras Galegas: iso foi todo?

A Peneira, xuño 2007 (versión ampliada).

Día das Letras Galegas: iso foi todo?

Non se me interprete mal, faise un enorme labor dende algúns medios e asociacións (e cada vez máis dende as institucións) para levar adiante esta efeméride, mais penso que non é dabondo.

Non é dabondo mentres os xornais máis importantes de Galiza fagan unha primeira páxina “especial” en galego e todo o de dentro siga coma sempre.

Non é dabondo mentres a repercusión fóra do noso territorio sexa ínfima (nin unha soa frase adicada a esta data ouvín nos telexornais estatais).

Non vai ser suficiente mentres o Día das Letras Galegas sexa un feirado. Esta é unha xa vella reivindicación.

Que sexa festivo fai que a xente vaia á praia, cousa bastante comprensible pero que non se merece a celebración. Hai ducias de días que se poden “inventar” para facer unha ponte en primavera: Día da diversidade cultural, Día da auga, Día do medio ambiente... só por citar algúns dos que xa existen. O Día das Letras Galegas tense que celebrar coas librarías abertas e cos rapaces nas escolas e institutos, adicándolle distintas actividades (segundo decidan os mestres) ó escritor que lle toque.

E sobre todo, non é dabondo se é un só día. Vale que nesa data lembrámonos da discriminación do galego na escola, no traballo, nos medios de comunicación... pero o resto do ano esquecémonos en moitas ocasións de manifestar o atropelo que recibe a lingua de noso.

Que sexa este artigo un xeito de recordar que a lingua galega se reivindica todo o ano. Vivir, ler e falar en galego. Así o tiñamos que celebrar.