"As letras fuxen, esquécense, pero hoxe conseguín pór parte de min nesta proclama."

Matar por segunda vez

| quinta-feira, fevereiro 15, 2007
Teño que recoñecer que cada vez son máis pasota con respecto á actualidade, pero hai cousas que me sulfuran. Unha delas é a denuncia que lle interpuxo ó historiador Dionisio Pereira a familia dun represor. Só onde quedou impune unha ditadura criminal poden suceder estas cousas.

Dende este humilde balcón solidarízome por completo con el, e envío os meus ánimos para que siga co seu gran labor historiográfico. Algún día os represores terán que pagar, comezando por Don Manuel.

"Quieren ocultar la infamia
que legaron desde siglos,
pero el color de asesinos
no borrarán de su cara.

Ya fueron miles y miles
los que entregaron su sangre,
y en caudales generosos
multiplicaron los panes."

Vientos del pueblo - Víctor Jara.


3 comentários:

Anónimo disse...

Pouca vontade se observa no poder para facer xustiza ... máis ben o que hai son presas por tapar todo e facer unha blindaxe dos 40 anos de impunidade (e máis)

Alberte disse...

Non podo estar máis de acordo. Aquí a xente vai como se a nosa "democracia" fora a mellor do mundo, auspiciada por unha constitución aprobada en 1978 (é dicir que foi somentes votada polos que na actualidade teñen máis de 50 anos!). Creo que hai que tomar exemplo de Arxentina, onde anularon a Lei de Punto Final.

cireixa disse...

Cando vin o título do teu blogue pensei que nós naceramos noutro subconsciente e non nos decataramos

Sentímonos ledamente suplantadas^^